خوشبختانه با پیشرفت علم و ورود استراتژیهای جدید در دندانپزشکی، بیمارانی که سالها به دلیل دردناک بودن درمان از رفتن به دندانپزشکی اجتناب کردهاند میتوانند بدون نگرانی به دندانپزشک مراجعه کنند.
دندانپزشکی بدون درد گاهی اوقات دندانپزشکی آرامبخش هم نامیده میشود، به این دلیل که قبل از هر کاری از روشهای امن و خفیف برای آرام کردن بیمار استفاده میکند.
در دندانپزشکی بدون درد از روشهای آرامبخشی برای آرام کردن بیمار و کاهش اضطراب وی استفاده میکنند که میتواند سطوح مختلفی از آرامبخشی را شامل شود. در بی حسی مینیمال بیمار بیدار است و فقط احساس آرامش دارد.
در بیحسی متوسط بیمار بیدار اما بهطور کامل آگاه نیست در بیحسی عمیق بیمار بیدار اما با کمترین حد آگاهی است و اما در بیحسی کامل بیمار کاملاً ناخودآگاه است. استفاده از لیزر در دندانپزشکی از دیگر تکنیکهای بدون درد است که علاوه بر کاهش درد بیمار سبب افزایش دقت پزشک نیز خواهد شد.
سرفصلهای عنوانشده در این مقاله عبارتاند از:
تقویت نور بهوسیله انتشار ناشی از تابش، مفهومی است که از کلمه لیزر برداشت میشود. اولین کاربرد لیزر در دندانپزشکی به سال 1960 برمیگردد که برای انواع بافتهای نرم و سخت دندانی مورداستفاده قرار گرفت.
در دو دهه گذشته مطالعات تحقیقاتی در خصوص استفاده از لیزر در دندانپزشکی به اوج خود رسیده است. لیزر یک ابزار مؤثر برای افزایش کارایی، سهولت درمان و کاهش هزینههای دندانپزشکی است.
لیزر در دندانپزشکی به دودسته لیزر بافت نرم و لیزر بافت سخت تقسیم میشود. لیزر با توانی کمتر از 0.5 وات برای فرایندهای ترمیم سلولی و یا درمانهای ضدالتهابی مورداستفاده قرار میگیرد که همانند لیزرهای بکار رفته در فیزیوتراپیها میباشد. لیزر بافت سخت با توانی بیشتر از 0.5 وات برای انواع جراحیها و انواع درمانها مورداستفاده قرار میگیرد.
در ادامه در خصوص کاربرد لیزر در دندانپزشکی صحبت خواهد شد:
لیزر یک ابزار مؤثر برای افزایش کارایی، سهولت درمان و کاهش هزینههای دندانپزشکی است. لیزر در دندانپزشکی به دودسته لیزر بافت نرم و لیزر بافت سخت تقسیم میشود.
قبلاً گفتیم که یکی از نگرانیهای بیمار برای ورود به دندانپزشکی تحمل درد ناشی از درمان میباشد، ازاینرو پزشکان برای کاهش درد بیمار از داروهای بیحسی استفاده میکنند.
در دندانپزشکی برای بیحس کامل ناحیهای که قرار است مورد درمان قرار گیرد از بیحسی موضعی استفاده میشود. این داروهای بیحسی انواع مختلفی دارند که معمولترین آنها در لثه تزریق میشوند.
بیحسیهایی که بهصورت ژل و یا اسپری هستند اثر ضعیفتری دارند و برای درمان ریشه، جراحی و حتی ترمیم مورداستفاده قرار نمیگیرند.
اگرچه تزریق آمپولهای بیحسی ممکن است دردناک باشد اما برای بیحسی کامل دندان و امکان انجام عملیات درمانی باید مورداستفاده قرار گیرد.
داروهای بیحسی کامل به دودسته تقسیم میشوند. دسته اول داروهایی هستند که دارای ماده بیحسکننده لیدوکایین به همراه آدرنالین هستند.
استفاده از این ماده بیحسی برای افرادی که دچار ناراحتیهای قلبی و یا فشارخون هستند توصیه نمیشود زیرا آدرنالین تپش قلب را بالا میبرد. گروه دوم از داروهای بیحسی کامل فاقد آدرنالین بوده که اثر کوتاهمدتتری نسبت به گروه اول داشته و برای بیماران قلبی مورد استفاده قرار میگیرند.
از شایعترین بیماریهای دندانی میباشد که بسیار دردآور است. حساسیت داشتن نسبت به غذای گرم و یا سرد میتواند یکی از راههای تشخیص پوسیدگی باشد، بااینوجود برخی از پوسیدگیها وجود دارند که فقط توسط دندانپزشک و با معاینه یا عکسبرداری قابلتشخیص است.
پوسیدگی به دلیل از بین رفتن مواد معدنی دندان رخ میدهد، در واقع هدف از تشخیص پوسیدگی، تعیین میزان مواد معدنی از دست رفته دندان است. پوسیدگیها دو دسته هستند.
پوسیدگیهای فعال که در آنها مواد معدنی بدون وقفه در حال از بین رفتن هستند و پوسیدگیهای غیرفعال که در آن از بین رفتن مواد معدنی متوقفشده است.
چند روش برای تشخیص پوسیدگی قبل از رادیوگرافی وجود دارد:
عوامل متعددی سبب میشود که افراد به دندانپزشکی مراجعه کنند اما یکی از مواردی که در مراجعه به دندانپزشکی بین همه بیماران مشترک است نگرانی آنها از دردی است که در طول درمان ممکن است وجود داشته باشد.
باوجودی که دندانپزشکی گامهای بزرگی برای افزایش راحتی بیمار برداشته است اما تجربه روشهای سنتی هنوز هم از یاد بیماران نرفته و آنها را ناراحت میکند.
امروزه تکنولوژیهای زیادی در دندانپزشکی مورداستفاده قرار میگیرد که درمان و تحمل دردهای آن را سادهتر کرده است. استفاده از لیزر در دندانپزشکی و رفع بسیاری از بیماریهای دهان و دندان چون آفتها و تبخال بسیار رایج شده است. همچنین ابزارهایی چون ECM و دیاگنودنت قلمی وارد بازار شدهاند که امکان تشخیص پوسیدگی قبل از رادیوگرافی را برای پزشک ممکن ساختهاند.